Coś na jesień...

Jesienne jutra

Lato układa się do snu z ptakami,

choć słońca promienie grzeją nas jeszcze.

Brązami, złotem,królewską purpurą

stroją się drzewa przemoczone deszczem.

Milkną już ptaki goniące lato

i uciekają w krainy nieznane.

Wrócą, gdy świat wiosenną szatą

okryje ich ślady zapamiętane.

I my żegnamy słońce i ptaki,

choć jesień wcale nie musi być smutna,

zachwyćmy się nią więc dla niepoznaki -

jutra jesienne...to też piękne jutra...

SIERPNIOWY DESZCZ

Niebo spłynęło błękitu kroplami,
deszczową łzą przykryło sierpień
i jesiennymi wtopiło się snami
w lato tak pełne ciepłych westchnień.

I skradło resztki dni gorących,
o powrót prosiło jesień spłakaną.
Wdarło się do serc pragnących
ciepła- kroplą zimną, niechcianą.

Biegnę pod niebem okrytym smutkiem,
niosę parasol z twych myśli utkany,
w sercu zadumy i tęsknoty nutkę -
chce ciebie znowu przytulić, kochany.

Skryć się wraz z tobą przed deszczu strugą,
patrzeć jak niebo w błękit się stroi.
I odbyć z tobą podróż tak długą,
na jaką nam tylko życie pozwoli...